Het idee ontstond in de jaren zeventig tijdens een skivakantie in Kitzbühel.
De kolenschop diende als idee voor de latere basisvorm.

In die tijd gleden kinderen met allerlei apparatuur van de berg af, en ter herinnering aan hun eigen jeugd in Oostenrijk, waar ze graag met kolenschoppen van de helling gleden – handvat eerst – ontstond zo het idee om een sportuitrusting te produceren waarmee jong en oud van de wintersport konden genieten.

Ontwikkelingsdrager 1975

Na vele overwegingen en ontwerpen van de mogelijke vorm moest een materiaal worden gevonden dat, naast goede glij-eigenschappen in de sneeuw, ook zonder problemen temperaturen van min 40 graden tot plus 40 graden kon doorstaan.

Het primaire doel was een sportuitrusting te ontwikkelen die net zo geschikt zou zijn voor kinderen als voor volwassenen. De toekomstige minibob moest robuust en duurzaam zijn, maar ook licht en gemakkelijk hanteerbaar.

Een houtsnijder uit Oberammergau in Beieren maakte destijds de mallen voor de prototypes. Omdat “plastic” in de jaren zeventig het materiaal van de dag was, werd er veel mee geëxperimenteerd – slechts een paar bedrijven konden toen zo’n uitgebreide vorm perfect produceren. In die tijd werden sleeën uitsluitend van hout of metaal gemaakt – de minibob moest dus de voorloper worden van alle plastic sleeën en plastic bobs… Na vele materiaaltests en proefritten kwamen ze uiteindelijk uit bij het huidige proces van HD-PE plastic.

Sinds 1976 wordt de minibob in Duitsland door Loeger GmbH in vrijwel ongewijzigde vorm geproduceerd en gedistribueerd. De minibob wordt ook wel liefkozend “Zipflbob”, “Zipfybob” of “Zipfi” genoemd (afhankelijk van de regio) en heeft sindsdien generaties vermaakt.

Siegmund Loeger en de mini bob

Hoe dit succesverhaal, dat nu al meer dan 40 jaar duurt, verder gaat, kun je lezen onder Geschiedenis